“Ιδέες και ευκαιρίες”, “Πόροι” και “Σε δράση “είναι οι 3 τομείς του εννοιολογικού μοντέλου που δίνουν έμφαση στην επιχειρηματική ικανότητα ως την ικανότητα μετατροπής ιδεών και ευκαιριών σε δράση μέσω της κινητοποίησης πόρων. Στόχος είναι να βοηθηθούν οι άνθρωποι να είναι πιο δημιουργικοί, πιο ενεργητικοί, πιο προσανατολισμένοι στις ευκαιρίες και πιο καινοτόμοι. Στόχος είναι επίσης να προωθηθούν πολιτικές για την προώθηση πρακτικών εμπειριών “επιχειρηματικότητας” από όλους τους νέους πριν εγκαταλείψουν το σχολείο.

Στην περιοχή “Σε δράση”, διερευνάται η έννοια του φορέα κινδύνου που έχει ήδη εισαχθεί. Τι είναι ο φορέας κινδύνου ή η ανάληψη κινδύνου;

Η λήψη αποφάσεων όταν το αποτέλεσμα της απόφασης είναι αβέβαιο, όταν οι διαθέσιμες πληροφορίες είναι μερικές ή διφορούμενες ή όταν υπάρχει κίνδυνος απρόβλεπτων αποτελεσμάτων. Ως μέρος της διαδικασίας δημιουργίας αξίας, να συμπεριλάβετε δομημένους τρόπους δοκιμής ιδεών και πρωτοτύπων σε πρώιμο στάδιο για να μειώσετε τον κίνδυνο αποτυχίας. Διαχειριστείτε τις ταχέως εξελισσόμενες καταστάσεις με ετοιμότητα και ευελιξία.

Συνοψίζοντας, αυτό που κάνει τη διαφορά σε ένα επιχειρηματικό πλαίσιο όσον αφορά την ανάληψη κινδύνου είναι η γνώση του τρόπου αντιμετώπισης των αβεβαιοτήτων, του τρόπου υπολογισμού απρόβλεπτων γεγονότων και πιθανών σεναρίων και του τρόπου διαχείρισης του ίδιου του κινδύνου μέσω στρατηγικών σχεδίων, αξιολογώντας προσεκτικά κάθε παρόν ή πιθανό στοιχείο.

Γενικότερα όμως, η αντίληψη του κινδύνου είναι κάτι που δεν μπορεί να οριστεί ως αντικειμενικό, αλλά μάλλον υποκειμενικό, καθώς είναι διαφορετικό για κάθε άτομο. Η ηλικία, το φύλο, το πολιτισμικό υπόβαθρο, το μορφωτικό επίπεδο, η συγκυριακή στιγμή, η συναισθηματική κατάσταση και πολλά άλλα μπορούν να καθορίσουν την ανάληψη κινδύνου, προσπαθώντας, επιπλέον, να έχουμε κατά νου ότι ο “κίνδυνος” δεν είναι απαραίτητα συνώνυμο του “κινδύνου” και συνεπώς της “ζημίας”. Είτε πρόκειται για τον οικονομικό, πολιτικό, σχεσιακό ή φυσικό τομέα, αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η προσέγγιση του θέματος που συνδέεται με την αίσθηση ευθύνης και την ευαισθητοποίηση που οδηγεί στη βέλτιστη διαχείριση κάθε αβέβαιης και απρόβλεπτης κατάστασης.